وقتی سکوت دهکده فریاد می شود
                                            تاریخ از انحصار تو آزاد می شود

تاریخ یک کتاب قدیمی ست که در آن
                                            از زخم های کهنه من یاد می شود

از من گرفت دختر خان هرچه داشتم
                                            تا کی به اهل دهکده بی داد می شود؟

خاتون! به رودخانه قصرت سری بزن
                                            موسی دل من است که نوزاد می شود

با این غزل به ملک سلیمان رسیده ام
                                             این مرد خسته هم سفر باد می شود

ای ابروان وحشی تو لشکر مغول
                                              پس کی دل خراب من آباد می شود؟

زیر این باران تنهایی

سنگ هم که ببارد

بی تو

    چترم را باز نمیکنم